Jak uzyskać darmową energię z wahadła

W tym poście postaramy się zrozumieć, w jaki sposób można wykorzystać mechanizm wahadła do uzyskania nadpobudliwości i wytwarzania energii elektrycznej w postaci darmowej energii.

Zasada działania wahadła

Wszyscy wiemy i praktycznie widzieliśmy, jak działa lub oscyluje wahadło. Z technicznego punktu widzenia można go zdefiniować jako mechanizm składający się z wału z ciężarem zawieszonym na jego dolnym końcu, a górny koniec wału zawieszony na stałym czopie, tak że gdy ciężarek jest pchany ręcznie, wałek jest wymuszony bocznym ruchem wahadłowym, w którym punkt zwrotny doznaje minimalnego lub zerowego przemieszczenia w porównaniu z końcem ciężarka, który podlega maksymalnemu przemieszczeniu względnemu w trakcie oscylacji.

Wahadło można uznać za jeden z najbardziej wydajnych mechanizmów, podobnie jak mechanizm dźwigniowy, który ma potencjał do wytworzenia „pracy”, która może być znacznie wyższa niż „praca” wykonana na wejściu.

Świadczyć o tym może fakt, że wahadło jest w stanie wytrzymać silny ruch wahadłowy przez bardzo długi czas, nawet przy niewielkiej ilości siły wywieranej na nie przez ręczne popchnięcie. Wysoki stosunek pracy wejściowej do wyjściowej wykonywanej przez wahadło uzyskuje się dzięki dwóm siłom zewnętrznym działającym na układ, a mianowicie sile grawitacyjnej i odśrodkowej.

Współczynnik pracy na wejściu i wyjściu

Stosunek nakładów do produkcji można wywnioskować, analizując ten prosty przykład:

Załóżmy, że wahadło spoczywa w środku ciężkości. Załóżmy, że na wahadło wywierane jest zewnętrzne pchnięcie w taki sposób, że przemieszcza się ono z pewnym ruchem kątowym do góry na odległość, powiedzmy 4 cali, jednak pod wpływem grawitacji masa próbuje przywrócić swoje położenie i podczas tego procesu wahadło ulega ruch przeciwny, aż do osiągnięcia swojego punktu ciężkości, ale ze względu na znacznie zmniejszone tarcie na końcu obrotowym masa nie jest w stanie utrzymać położenia środka ciężkości i jest zmuszona do kontynuowania ruchu przekraczającego środek ciężkości punkt, aż osiągnie drugi skrajny koniec, a proces przybiera formę oscylacji tam iz powrotem.

Ocena ukrytej nadmiernej jedności w wahadle

Załóżmy, że początkowa siła ręczna przemieszczająca wahadło wynosi około 4 cale, a następnie, gdy wahadło oscyluje, możemy przyjąć, że wypadkowe ruchy są wyjściami wahadła w powoli zanikającej postaci z:

0 do 4 (pierwsze naciśnięcie)
potem 4 do 0, a potem od 0 do 3 na drugim końcu,
następnie 3 do 0,
następnie od 0 do 2,
następnie 2 do 0,
potem od 0 do 1,
i ostatecznie 1 do 0 (zatrzymanie wahadła).

Po dodaniu wyników otrzymujemy wynik 4 + 3 + 3 + 2 + 2 + 1 + 1 = 16 w odpowiedzi na wciśnięcie 4, co oznacza, że ​​wynik jest około 4 razy większy niż wejście.

Wadą wahadła

Jednak jedną wadą wahadła jest to, że jak każdy inny mechanizm jest on zbyt ograniczony przez pierwszą zasadę termodynamiki, dlatego jego wahadłowe działanie stopniowo zwalnia, aż w końcu się zatrzymuje.

W każdym razie tutaj byłoby interesujące zbadanie, w jaki sposób ekstremalna wydajność wahadła może wykonać jakąś użyteczną pracę, a także w jaki sposób oscylacje mogą być trwale utrzymywane przez zewnętrzną niewielką siłę

Osiągnięcie nadmiernej jedności z wahadła

Nawiązując do powyższego obrazu, zestawienie przedstawia wał wahadła połączony z wrzecionem silnika. Pręt wahadła ma ciężką kulistą masę przymocowaną dolnym końcem, masa ma magnes stały przyczepiony do dolnej krawędzi.

Można również zobaczyć kontaktron umieszczony w środkowej osi masy wahadła, która przecina jego środek ciężkości, tak że gdy wahadło jest w ruchu, magnes na masie wahadła po prostu „całuje” obok kontaktronu. Za każdym razem, gdy tak się dzieje, kontaktron zamyka na chwilę swój wewnętrzny styk i zwalnia się, gdy tylko wahadło go przekroczy.

Przewody silnika są połączone z mechanizmem przekaźnikowym, natomiast kontaktron jest skonfigurowany z obwodem typu flip flop, o czym można się dowiedzieć z poniższego omówienia:

Jak to działa

Celem jest zapewnienie silnikowi natychmiastowych prawoskrętnych i przeciwnych do ruchu wskazówek zegara ruchów obrotowych, tak aby wahadło wahadłowe związane z jego wrzecionem było trwale podtrzymywane.

Silnik działa tutaj jak silnik, a także jako generator, który odbiera impuls podtrzymujący z akumulatora, aby utrzymać ruch wahadła, a także jednocześnie generuje energię elektryczną do ładowania akumulatora, ale ze znacznie wyższą częstotliwością niż częstotliwość impulsów .

Funkcjonowanie obwodu proponowanego wahadłowego generatora energii swobodnej można zrozumieć za pomocą następujących punktów:

Układ scalony IC 4017 tworzy prosty obwód typu flip-flop, który przełącza swoje wyjścia naprzemiennie w stan ON i OFF w odpowiedzi na impulsy z kontaktronu na jego pinie # 14.

Naprzemienne przełączanie ON / OFF na wyjściu układu scalonego odpowiednio uruchamia sterownik przekaźnika i przełącza przekaźnik DPDT przy każdym przejściu masy wahadła przez kontaktron.

W momencie, gdy masa wahadła przecina stroik, styki kontaktronowe zamykają się powodując impuls wyzwalający na pinie nr 14 układu scalonego, który z kolei przełącza przekaźnik, przekaźnik zmienia polaryzację napięcia podłączonego do silnika tak, że impuls uzupełnia się zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnym ruch wahadła, wzmacniając nieznacznie wahadłowe działanie wahadła w każdym jego cyklu wahadłowym.

Obecność dwóch szeregowych kondensatorów ze stykami przekaźnika zapewnia, że ​​impuls jest tylko chwilowy i tylko energia frakcji jest używana do utrzymania wahań wahadła.

W międzyczasie ruch wahadła wytwarza wystarczającą ilość energii elektrycznej, aby utrzymać akumulator naładowany do stopnia, w którym jego energia staje się wystarczająca do zasilania innego zewnętrznego gadżetu.