W roku 1842 Michael Faraday stwierdził, że optyczny działanie izolatora zależy od efektu Faradaya. Efekt ten odnosi się do faktu, że spolaryzowana płaszczyzna światła obraca się, gdy energia światła przechodzi przez szkło, które może być wystawione na działanie pola magnetycznego. Kierunek obrotu zależy głównie od pola magnetycznego jako alternatywy dla kierunku przepuszczania światła.

Urządzenia optyczne, a także złącza w systemie światłowodowym powodują pewne efekty, takie jak absorpcja i odbicie sygnału optycznego na o / p nadajnika. Zatem te efekty mogą powodować energię świetlną. Efekty te mogą powodować reprodukcję energii świetlnej Dostawa i blokować funkcją zasilania. Aby przezwyciężyć efekty interferencji, stosuje się diodę optyczną lub izolator optyczny.

Co to jest izolator optyczny?

Izolator optyczny jest również znany jako dioda optyczna, transoptor, an transoptor . Jest to pasywne urządzenie magnetooptyczne, a główną funkcją tego elementu optycznego jest przepuszczanie światła tylko w jednym kierunku. Odgrywa więc główną rolę, zapobiegając niepotrzebnemu sprzężeniu zwrotnemu do oscylatora optycznego, a mianowicie wnęki laserowej. Działanie tego elementu zależy głównie od efektu Faradaya, który jest używany w głównym elemencie, takim jak wirnik Faradaya.

Zasada działania

Izolator optyczny zawiera trzy główne elementy, a mianowicie rotator Faradaya, polaryzator i / p i polaryzator o / p. Schemat blokowy przedstawiono poniżej. Działa to tak, jakby światło przechodziło przez polaryzator i / p w kierunku do przodu i zmieniało się w spolaryzowane w płaszczyźnie pionowej. Tryby pracy tego izolatora są podzielone na dwa typy w oparciu o różne kierunki światła, takie jak tryb do przodu i tryb do tyłu.

“części obwodu elektrycznego i ich funkcje, ”

zasada działania izolatora optycznego

W trybie do przodu światło wpada do polaryzatora wejściowego, a następnie zostaje spolaryzowane liniowo. Gdy wiązka światła dotrze do rotatora Faradaya, pręt rotatora Faradaya obróci się o 45 °. Dlatego ostatecznie światło wychodzi z polaryzatora o / p pod kątem 45 °. Podobnie w trybie wstecznym, początkowo światło wpada do polaryzatora o / p pod kątem 45 °. Kiedy przenosi się przez rotator Faradaya, obraca się w sposób ciągły o kolejne 45 ° po podobnej ścieżce. Następnie światło polaryzacyjne pod kątem 90 ° zmienia się w pionowe w kierunku polaryzatora i / p i nie może opuścić izolatora. W ten sposób wiązka światła zostanie pochłonięta lub odbita.

Rodzaje izolatorów optycznych

Optoizolatory są podzielone na trzy typy, które obejmują izolator optyczny spolaryzowany, kompozytowy i magnetyczny

“jak działa latarka na korbę ”

Izolator optyczny typu spolaryzowanego

Ten izolator wykorzystuje oś polaryzacji, aby utrzymać przepływ światła w jednym kierunku. Pozwala to na przesyłanie światła w kierunku do przodu, jednak uniemożliwia każdej wiązce światła przesyłanie z powrotem. Istnieją również zależne i niezależne spolaryzowane izolatory optyczne. Ten ostatni jest bardziej skomplikowany i często stosowany we wzmacniaczu optycznym EDFA.

Izolator optyczny typu kompozytowego

Jest to niezależny izolator optyczny typu spolaryzowanego, który może być stosowany w optyce EDFA wzmacniacz który zawiera różne komponenty, takie jak multiplekser z podziałem długości fali (WDM) , włókno domieszkowane erbem, pompowanie laser diodowy itp.

Izolator optyczny typu magnetycznego

Ten typ izolatora jest również nazywany spolaryzowanym izolatorem optycznym w nowej twarzy. Naciska element magnetyczny rotatora Faradaya, który jest zwykle prętem zaprojektowanym z kryształem magnetycznym pod silnym polem magnetycznym poprzez Efekt Faradaya .

Aplikacje

Izolatory optyczne są używane w różnych zastosowaniach optycznych, takich jak ustawienia przemysłowe, laboratoryjne i korporacyjne. Są niezawodnymi urządzeniami, gdy są używane w połączeniu ze wzmacniaczami światłowodowymi, łączami światłowodowymi w telewizji kablowej, światłowodowych laserach pierścieniowych, szybkich Systemy FOC .