Zsynchronizowany falownik 4kva z możliwością łączenia w stos

Ta pierwsza część proponowanej 4kva została zsynchronizowana układ falownika z możliwością układania w stos omawia, jak wdrożyć kluczową automatyczną synchronizację w 4 falownikach w odniesieniu do częstotliwości, fazy i napięcia, aby falowniki działały niezależnie od siebie, a jednocześnie osiągały równe moce wyjściowe.

Pomysł został zgłoszony przez pana Davida. Poniższa rozmowa e-mailowa między nim a mną szczegółowo opisuje główne specyfikacje proponowanego zsynchronizowanego obwodu inwertera 4kva z możliwością łączenia w stos.

E-mail nr 1

Cześć Swagatam,

Po pierwsze chciałem podziękować za Twój wkład dla całego świata, informacje, a przede wszystkim chęć podzielenia się swoją wiedzą, aby pomóc innym ludziom, moim zdaniem, jest nieoceniona z wielu powodów.

Chciałbym ulepszyć niektóre z udostępnionych obwodów, aby pasowały do ​​moich własnych celów, niestety, chociaż rozumiem, co się dzieje w obwodach, brakuje mi kreatywności i wiedzy, aby samodzielnie wprowadzać poprawki.

Ogólnie mogę śledzić obwody, jeśli są małe, i mogę zobaczyć, gdzie łączą się / łączą w większe schematy.

Jeśli mogę, chciałbym spróbować wyjaśnić, co chciałbym osiągnąć, chociaż nie mam złudzeń, że jesteś bardzo zajętą ​​osobą i nie chciałbyś niepotrzebnie zabierać cennego czasu.

Ostatecznym celem byłoby zbudowanie (zmontowanie komponentów) mikrosieci energii odnawialnej z wielu źródeł, przy użyciu fotowoltaiki słonecznej, wiatraków i generatorów biodiesla.

Pierwszym krokiem są ulepszenia falownika fotowoltaicznego PV.

Chciałbym użyć twojego 48-woltowego obwodu falownika o czystej fali sinusoidalnej, zdolnego do utrzymania stałej mocy wyjściowej 2kW 230V, musi on być w stanie dostarczyć co najmniej 3 razy więcej mocy wyjściowej przez bardzo krótki czas.

Kluczowa modyfikacja, którą chcę osiągnąć, polega na stworzeniu szeregu z tych jednostek falowników do pracy równoległej i podłączonych do szyny AC.

Chciałbym, aby każdy falownik niezależnie i stale próbkował próbki szyny AC pod kątem częstotliwości, napięcia i prądu (obciążenia).

Nazwę te falowniki jednostkami podrzędnymi.

Pomysł polegający na tym, że moduły odwrócone są zgodne z zasadą „plug and play”.

Falownik po podłączeniu do szyny AC stale próbkował / mierzył częstotliwość na szynie AC i wykorzystywał te informacje do sterowania wejściem układu scalonego 4047 tak, że jego wyjście zegara może być przyspieszane lub opóźniane, aż dokładnie sklonuje częstotliwość na szyny AC Po zsynchronizowaniu dwóch przebiegów falownik zamknie stycznik lub przekaźnik, który łączy odwrócony stopień wyjściowy z szyną AC.

W przypadku, gdy częstotliwość na listwie lub napięcie wykracza poza ustaloną wcześniej tolerancję, moduł inwertera powinien otworzyć przekaźnik lub stycznik na stopniu wyjściowym, skutecznie odłączając stopień wyjściowy falownika od szyny AC, aby zabezpieczyć się.

Dodatkowo, po podłączeniu do szyny AC, jednostki podrzędne przejdą w stan uśpienia lub przynajmniej stopień wyjściowy falownika będzie spać, podczas gdy obciążenie na szynie jest mniejsze niż suma wszystkich falowników podrzędnych. Wyobraź sobie, że do szyny AC są podłączone 3 falowniki podrzędne, jednak obciążenie na szynie wynosi tylko 1,8 kW, wtedy pozostali dwaj podrzędni zasypiają.

Odwrotność byłaby również prawdą, że gdyby obciążenie pręta podskoczyło, aby powiedzieć 3kW, jeden ze śpiących inwerterów natychmiast się obudziłby (już byłby zsynchronizowany), aby dostarczyć dodatkowo wymaganą energię.

Wyobrażam sobie, że niektóre duże kondensatory na każdym stopniu wyjściowym dostarczyłyby wymaganą energię, podczas gdy falownik ma bardzo krótki moment, gdy się budzi.

Byłoby lepiej (tylko moim zdaniem) nie łączyć bezpośrednio każdego falownika ze sobą, ale raczej, aby były one niezależnie autonomiczne.

Chcę spróbować uniknąć mikrokontrolerów lub błędów jednostek sprawdzających się nawzajem lub jednostek mających „adres” w systemie.

Oczami wyobraźni wyobrażam sobie, że pierwszym podłączonym urządzeniem na szynie AC byłby bardzo stabilny falownik referencyjny, który jest stale podłączony.

Ten falownik odniesienia zapewni częstotliwość i napięcie, których inne jednostki podrzędne używałyby do generowania własnych odpowiednich wyjść.

Niestety nie mogę się dowiedzieć, w jaki sposób można zapobiec pętli sprzężenia zwrotnego, w której każda z jednostek podrzędnych mogłaby stać się jednostką odniesienia.

Poza zakresem tego e-maila mam kilka małych generatorów, które chciałbym podłączyć do szyny AC synchronizującej się z falownikiem odniesienia w celu dostarczenia energii w przypadku, gdy obciążenie przekracza maksymalną pojemność wyjściową DC.

Ogólnym założeniem jest to, że obciążenie prezentowane na szynie prądu przemiennego określiłoby, ile falowników, a ostatecznie, ile generatorów będzie podłączać lub odłączać autonomicznie, aby zaspokoić zapotrzebowanie, ponieważ, miejmy nadzieję, oszczędziłoby to energię lub przynajmniej nie marnowałoby energii.

System składający się w całości z wielu modułów byłby wówczas rozszerzalny / dający się skurczyć, a także wytrzymały / odporny, tak że gdyby którakolwiek lub może dwie jednostki uległy awarii, system nadal funkcjonowałby ze zmniejszoną wydajnością.

Załączam schemat blokowy i na razie wykluczyłem ładowanie akumulatora.

Planuję ładować bank akumulatorów z szyny AC i prostując do 48V DC w ten sposób mogę ładować z generatorów lub odnawialnych źródeł energii, zdaję sobie sprawę, że to może nie jest tak wydajne jak przy użyciu DC mppt ale myślę, co mi tracę na wydajności zyskuję na elastyczności. Mieszkam daleko od miasta lub sieci energetycznej.

Dla porównania, minimalne stałe obciążenie szyny AC wynosi 2 kW, chociaż obciążenie szczytowe mogłoby wzrosnąć nawet o 30 kW.

Mój plan jest taki, aby pierwsze 10 do 15 kW były dostarczane przez panele fotowoltaiczne i dwa wiatraki o mocy 3 kW (szczytowe), wiatraki są dziko wyprostowane na prąd zmienny AC i akumulator o pojemności 1000 Ah 48 woltów. (Czego chciałbym uniknąć wyczerpania / rozładowania powyżej 30% pojemności, aby zapewnić żywotność baterii) pozostałe rzadkie i bardzo przerywane zapotrzebowanie na energię byłoby zaspokojone przez moje generatory.

Ten rzadki i przerywany ładunek pochodzi z mojego warsztatu.

Pomyślałem, że rozsądne może być zbudowanie baterii kondensatorów, aby poradzić sobie z luzem systemowym wszelkich prądów rozruchowych obciążenia indukcyjnego, takich jak silnik w mojej sprężarce powietrza i piły stołowej.

Ale w tej chwili nie jestem pewien, czy nie ma lepszego / tańszego sposobu.

Twoje myśli i komentarze byłyby bardzo mile widziane i cenne. Mam nadzieję, że masz czas, aby do mnie wrócić.

Z góry dziękuję za poświęcony czas i uwagę.

Z poważaniem David wysłany z mojego bezprzewodowego urządzenia BlackBerry®

Moja odpowiedź

Cześć David,

Przeczytałem Twoje wymagania i mam nadzieję, że zrozumiałem je poprawnie.

Z 4 falowników tylko jeden miałby swój własny generator częstotliwości, podczas gdy inne działałyby poprzez wyodrębnienie częstotliwości z tego wyjścia głównego falownika, a zatem wszystkie byłyby zsynchronizowane ze sobą i ze specyfikacjami tego głównego falownika.

Spróbuję go zaprojektować i mam nadzieję, że zadziała zgodnie z oczekiwaniami i zgodnie ze wspomnianymi specyfikacjami, jednak implementacja będzie musiała zostać wykonana przez eksperta, który powinien być w stanie zrozumieć koncepcję i zmodyfikować / ulepszyć ją do perfekcji, gdziekolwiek by się nie znajdowała wymagane… w przeciwnym razie osiągnięcie sukcesu w tym dość złożonym projekcie mogłoby stać się niezwykle trudne.

Mogę tylko przedstawić podstawową koncepcję i schemat ... resztę będą musieli wykonać inżynierowie z Twojej strony.

Może to zająć trochę czasu, ponieważ mam już wiele oczekujących żądań w kolejce ... Poinformuję Cię jako syn, gdy zostanie opublikowany

Pozdrawiam Swag

E-mail nr 2

Cześć Swagatam,

Dziękuję bardzo za szybką odpowiedź.

Nie do końca to miałem na myśli, ale z pewnością stanowi alternatywę.

Pomyślałem, że każda jednostka będzie miała dwa obwody pomocnicze do pomiaru częstotliwości, jeden, który sprawdza częstotliwość na szynie AC i ta jednostka jest używana do generowania impulsu zegarowego dla generatora sinusoidy falownika.

Drugi obwód podrzędny do pomiaru częstotliwości sprawdzałby wyjście z generatora fali sinusoidalnej inwertera.

Byłby obwód porównawczy, być może wykorzystujący tablicę opamp, która byłaby przesyłana z powrotem do impulsu zegara generatora fal sinusoidalnych falownika, aby przyspieszyć sygnał zegara lub opóźnić sygnał zegara, aż wyjście z generatora fali sinusoidalnej dokładnie pasowałoby do fali sinusoidalnej na listwie AC .

Gdy częstotliwość stopnia wyjściowego falownika dopasuje się do częstotliwości szyny prądu przemiennego, pojawi się przekaźnik SSR, który zamknie połączenie stopnia wyjściowego falownika z szyną prądu przemiennego, najlepiej w punkcie przejścia przez zero.

W ten sposób każdy moduł inwertera może ulec awarii i system będzie dalej funkcjonował. Głównym celem falownika było to, że ze wszystkich modułów inwertera nigdy nie zasypiał i zapewniał początkową częstotliwość słupka AC. jednak jeśli to się nie powiedzie, inne jednostki nie zostaną dotknięte, o ile jedna będzie „online”

Jednostki podrzędne powinny wyłączać się lub uruchamiać wraz ze zmianą obciążenia.

Twoja obserwacja była poprawna. Nie jestem człowiekiem „elektronikiem”. Jestem inżynierem mechanikiem i elektrykiem. Pracuję z dużymi elementami instalacji, takimi jak chillery, generatory i sprężarki.

W miarę postępów w realizacji tego projektu i coraz bardziej namacalnego charakteru tego projektu, czy byłbyś chętny / otwarty na przyjęcie prezentu pieniężnego? Nie mam wiele, ale być może mógłbym podarować trochę pieniędzy za pośrednictwem systemu PayPal, aby pomóc w pokryciu kosztów hostingu witryny.

Jeszcze raz dziękuję.

Czekam na kontakt z Państwem.

namaste

David

Moja odpowiedź

Dzięki David,

Zasadniczo chcesz, aby falowniki były ze sobą zsynchronizowane pod względem częstotliwości i fazy, a także każdy z nich miał możliwość stać się falownikiem głównym i przejąć ładunek, na wypadek gdyby poprzedni z jakiegoś powodu zawiódł. Dobrze?

Postaram się to naprawić, korzystając z wszelkiej posiadanej wiedzy i zdrowego rozsądku, a nie stosując złożone układy scalone lub konfiguracje.

Z poważaniem Swag

E-mail nr 3

Cześć Swag,

To wszystko w łupinie orzecha, biorąc pod uwagę jeden dodatkowy warunek.

Gdy obciążenie spada, falowniki przechodzą w tryb ekonomiczny lub czuwania, a gdy obciążenie rośnie lub rośnie, budzą się, aby sprostać zapotrzebowaniu.

Uwielbiam podejście, z którym się wybierasz ...

Dziękuję bardzo, bardzo doceniam twoje uznanie.

Namaste

Z wyrazami szacunku

David

Projektowanie

Zgodnie z życzeniem pana Davida, proponowane układy falowników 4kVA z możliwością łączenia w stosy muszą mieć postać 4 oddzielnych obwodów falownika, które mogą być odpowiednio zsynchronizowane ze sobą, aby zapewnić odpowiednią ilość mocy samoregulującej do podłączonych obciążenia, w zależności od tego, jak te obciążenia są włączane i wyłączane.

AKTUALIZACJA:

Po pewnym namyśle zdałem sobie sprawę, że projekt w rzeczywistości nie musi być zbyt skomplikowany, a raczej można go wdrożyć za pomocą prostej koncepcji, jak pokazano poniżej.

Tylko układ IC 4017 wraz z powiązanymi diodami, tranzystorami i transformatorem będzie wymagał powtórzenia dla wymaganej liczby falowników.

Oscylator będzie jednoczęściowy i może być współdzielony ze wszystkimi falownikami poprzez zintegrowanie jego styku 3 z pinem 14 układu IC 4017.

Obwód sprzężenia zwrotnego musi być precyzyjnie wyregulowany dla poszczególnych falowników, aby zakres odcięcia był dokładnie dopasowany dla wszystkich falowników.

Poniższe projekty i objaśnienia można zignorować, ponieważ znacznie łatwiejsza wersja jest już zaktualizowana powyżej

Synchronizacja falowników

Głównym wyzwaniem jest tutaj zapewnienie synchronizacji każdego z falowników podrzędnych z falownikiem nadrzędnym tak długo, jak falownik nadrzędny działa, aw przypadku (choć mało prawdopodobne) awarii lub zatrzymania pracy falownika nadrzędnego, następny falownik przejmuje ładować i sam staje się głównym falownikiem.
W przypadku awarii drugiego falownika, trzeci falownik przejmuje polecenie i pełni rolę falownika nadrzędnego.

Właściwie synchronizacja falowników nie jest trudna. Wiemy, że można to łatwo zrobić za pomocą układów scalonych, takich jak SG3525, TL494 itp. Jednak trudną częścią projektu jest zapewnienie, że w przypadku awarii falownika nadrzędnego jeden z pozostałych falowników będzie mógł szybko zostać nadrzędnym.

I to musi być wykonane bez utraty kontroli nad częstotliwością, fazą i PWM nawet przez ułamek sekundy, z płynnym przejściem.

Wiem, że mogą być znacznie lepsze pomysły, najbardziej fundamentalny projekt spełniający wspomniane kryteria przedstawia poniższy diagram:

Na powyższym rysunku możemy zobaczyć kilka identycznych stopni, gdzie górny falownik nr 1 tworzy falownik nadrzędny, a dolny falownik nr 2 jako podrzędny.

Więcej stopni w postaci falownika nr 3 i falownika nr 4 należy dodać do zestawu w ten sam identyczny sposób, integrując te falowniki z ich indywidualnymi stopniami transoptora, ale etap wzmacniacza operacyjnego nie musi być powtarzany.

Konstrukcja składa się głównie z oscylatora opartego na IC 555 i obwodu przerzutnika IC 4013. Układ IC 555 jest tak skonfigurowany, aby generował częstotliwości zegara z częstotliwością 100 Hz lub 120 Hz, który jest podawany na wejście zegara układu IC 4013, który następnie konwertuje go na wymagane 50 Hz lub 60 Hz, naprzemiennie obracając wyjścia z wysoką logiką na pinie # 1 i pin nr 2.

Te zmienne wyjścia są następnie używane do aktywacji urządzeń zasilających i transformatora do generowania zamierzonego 220 V lub 120 V AC.

Teraz, jak omówiono wcześniej, kluczową kwestią jest zsynchronizowanie dwóch falowników, aby były one w stanie działać dokładnie zsynchronizować pod względem częstotliwości, fazy i PWM.

Początkowo wszystkie zaangażowane moduły (układy inwerterowe do układania w stosy) są oddzielnie regulowane za pomocą dokładnie identycznych komponentów, tak aby ich zachowanie było ze sobą idealnie dopasowane.

Jednak nawet przy precyzyjnie dopasowanych atrybutach nie można oczekiwać, że falowniki będą działały idealnie zsynchronizowane, chyba że są one powiązane w jakiś wyjątkowy sposób.

Odbywa się to w rzeczywistości poprzez integrację falowników „podrzędnych” za pośrednictwem stopnia operacyjnego / optoizolatora, jak wskazano w powyższym projekcie.

Początkowo falownik główny nr 1 jest włączony, co pozwala na zasilenie stopnia operacyjnego 741 i zainicjowanie śledzenia częstotliwości i fazy napięcia wyjściowego.

Po zainicjowaniu tego wszystkie kolejne falowniki są włączane w celu dodania zasilania do linii zasilającej.

Jak widać, wyjście wzmacniacza operacyjnego jest połączone z kondensatorem taktowania wszystkich falowników podrzędnych poprzez sprzęgacz optyczny, który zmusza falowniki podrzędne do podążania za częstotliwością i kątem fazowym falownika nadrzędnego.

Jednak interesującą rzeczą jest tutaj współczynnik zatrzasku wzmacniacza operacyjnego z chwilową informacją o fazie i częstotliwości.

Dzieje się tak, ponieważ wszystkie falowniki dostarczają i pracują teraz z określoną częstotliwością i fazą z falownika głównego, co oznacza, że ​​w przypadku awarii któregokolwiek z falowników, w tym falownika głównego, wzmacniacz operacyjny jest w stanie szybko śledzić i wprowadzać chwilową częstotliwość / informacje o fazie i wymuszają pracę istniejących falowników zgodnie z tymi specyfikacjami, a falownik z kolei jest w stanie utrzymać sprzężenie zwrotne do etapu opamp, aby przejścia były płynne i samo optymalizujące się.

Dlatego miejmy nadzieję, że etap opamp zajmie się pierwszym wyzwaniem, jakim jest utrzymanie idealnej synchronizacji wszystkich proponowanych falowników z możliwością układania w stosy poprzez śledzenie na żywo dostępnej specyfikacji sieci zasilającej.

W następnej części artykułu nauczymy się zsynchronizowany stopień sinusoidalny PWM , co jest kolejną istotną cechą omawianego projektu.

W powyższej części tego artykułu poznaliśmy główną sekcję zsynchronizowanego obwodu inwertera 4kva z możliwością łączenia w stos, która wyjaśnia szczegóły synchronizacji projektu. W tym artykule badamy, jak sprawić, aby projekt był równoważny fali sinusoidalnej, a także zapewnić prawidłową synchronizację PWM w zaangażowanych falownikach.

Synchronizacja PWM fali sinusoidalnej w falownikach

Prosty generator przebiegu sinusoidalnego PWM dopasowany do RMS z dopasowaną wartością RMS może być wykonany przy użyciu układów IC 555 i IC 4060, jak pokazano na poniższym rysunku.

Konstrukcja ta może być następnie wykorzystana do umożliwienia falownikom wytwarzania równoważnego przebiegu sinusoidalnego na ich wyjściach oraz w podłączonej linii zasilającej.

Każdy z tych procesorów PWM byłby wymagany osobno dla każdego z modułów inwertera ustawianych w stos.

AKTUALIZACJA: Wygląda na to, że pojedynczy procesor PWM może być używany wspólnie do przerywania wszystkich baz tranzystorów, pod warunkiem, że każda baza MJ3001 jest połączona z określonym kolektorem BC547 przez indywidualną diodę 1N4148. To znacznie upraszcza projekt.

Różne etapy zaangażowane w powyższy obwód generatora PWM można zrozumieć za pomocą następującego punktu:

Używanie IC 555 jako generatora PWM

Układ IC 555 jest skonfigurowany jako podstawowy obwód generatora PWM. Aby móc wygenerować regulowane równoważne impulsy PWM przy żądanej wartości skutecznej RMS, układ scalony wymaga szybkich fal trójkątnych na swoim pinie 7 i potencjału odniesienia na jego pinie5, który określa poziom PWM na jego styku wyjściowym nr 3

Używanie IC 4060 jako generatora fal trójkątnych

Do generowania fal trójkątnych, IC 555 wymaga fal prostokątnych na swoim pinie # 2, który jest pobierany z układu oscylatora IC 4060.

IC 4060 określa częstotliwość PWM lub po prostu liczbę „filarów” w każdym z półcyklów AC.

Układ scalony IC 4060 jest używany głównie do mnożenia próbki zawartości niskiej częstotliwości z wyjścia falownika do stosunkowo wysokiej częstotliwości z jego pinu # 7. Częstotliwość próbkowania zasadniczo zapewnia, że ​​przerywanie PWM jest równe i zsynchronizowane dla wszystkich modułów invetrera. Jest to główny powód, dla którego dołączono IC 4060, w przeciwnym razie inny IC 555 mógłby zamiast tego łatwo wykonać zadanie.

Potencjał odniesienia na pinie # 5 układu IC 555 jest uzyskiwany z wtórnika napięciowego wzmacniacza operacyjnego, pokazanego po lewej stronie obwodu.

Jak sama nazwa wskazuje, ten wzmacniacz operacyjny dostarcza dokładnie taką samą wielkość napięcia na swoim pinie # 6, które pojawia się na jego pinie # 3 ... jednak replikacja pinu # 6 jego pinu # 3 jest ładnie buforowana, a zatem jest bogatsza niż jego Jakość pin3 i to jest dokładny powód uwzględnienia tego etapu w projekcie.

Ustawienie wstępne 10 k skojarzone z pinem 3 tego układu scalonego jest używane do regulacji poziomu RMS, który ostatecznie dostraja wyjściowe PWM IC 555 do pożądanego poziomu RMS.

Ta wartość skuteczna jest następnie stosowana do podstaw urządzeń zasilających, aby zmusić je do pracy na określonych poziomach RMS PWM, co z kolei powoduje, że wyjściowy prąd przemienny uzyskuje atrybut przypominający falę sinusoidalną o prawidłowym poziomie RMS. Można to dodatkowo ulepszyć przez zastosowanie filtra LC na uzwojeniu wyjściowym wszystkich transformatorów.

Następna i ostatnia część tego zsynchronizowanego obwodu falownika 4 kVA z możliwością układania w stosy szczegółowo opisuje funkcję automatycznej korekcji obciążenia, umożliwiającą falownikom dostarczanie i utrzymywanie prawidłowej ilości mocy w całej wyjściowej linii zasilającej zgodnie ze zmieniającymi się przełączanymi obciążeniami.

Do tej pory uwzględniliśmy dwa główne wymagania dotyczące proponowanego zsynchronizowanego obwodu falownika 4kVA z możliwością łączenia w stos, który obejmuje synchronizację częstotliwości, fazy i PWM w falownikach, tak aby awaria któregokolwiek z falowników nie miała wpływu na pozostałe pod względem powyższych parametrów. .

Etap automatycznej korekty obciążenia

W tym artykule postaramy się znaleźć funkcję automatycznej korekty obciążenia, która może umożliwić sekwencyjne włączanie i wyłączanie falowników w odpowiedzi na zmieniające się warunki obciążenia na wyjściowej linii zasilającej.

Prosty poczwórny komparator wykorzystujący LM324 IC może być użyty do realizacji automatycznej sekwencyjnej korekcji obciążenia, jak pokazano na poniższym schemacie:

Na powyższym rysunku możemy zobaczyć cztery wzmacniacze operacyjne z układu scalonego LM324 skonfigurowane jako cztery oddzielne komparatory z nieodwracającymi wejściami uzbrojonymi w indywidualne ustawienia wstępne, podczas gdy ich wejścia odwracające są odniesione do stałego napięcia Zenera.

Odpowiednie ustawienia wstępne są po prostu regulowane w taki sposób, że wzmacniacze operacyjne generują wysokie wartości wyjściowe sekwencyjnie a, gdy tylko napięcie sieciowe przekroczy zamierzony próg ..... i odwrotnie.

W takim przypadku odpowiednie tranzystory przełączają się zgodnie z aktywacją opampa.

Kolektory odpowiednich BJT są połączone ze stykiem nr 3 popychacza wtórnego napięcia IC 741, który jest zastosowany w stopniu kontrolera PWM, co zmusza wyjście wzmacniacza operacyjnego do niskiego lub zerowego poziomu, co z kolei powoduje pojawienie się napięcia zerowego na pinie nr 5 układu PWM IC 555 (jak omówiono w części 2).

Gdy pin nr 5 układu IC 555 jest zastosowany z tą logiką zerową, zmusza PWM do najwęższego lub do minimalnej wartości, co powoduje, że wyjście tego konkretnego falownika prawie się wyłącza.

Powyższe działania są próbą ustabilizowania wyjścia do wcześniejszego normalnego stanu, co ponownie zmusza PWM do poszerzenia, a to przeciąganie liny lub ciągłe przełączanie opampów kontynuuje konsekwentnie utrzymując wyjście tak stabilne, jak to możliwe, w odpowiedzi na zmiany dołączonych obciążeń.

Dzięki tej automatycznej korekcji obciążenia zaimplementowanej w proponowanym układzie falownika 4kva, który można układać w stosy, projekt jest prawie kompletny ze wszystkimi cechami wymaganymi przez użytkownika w części 1 artykułu.