Jak zrobić PCB w domu

Dla każdego entuzjasty elektroniki tworzenie PCB do projektu elektronicznego może być świetną zabawą. Płytka drukowana lub PCB nie tylko pomaga w tworzeniu projektów zwartych obwodów, ale także gwarantuje działanie obwodu odporne na awarie i dokładniejsze.

W tym poście kompleksowo uczymy się krokowego procesu tworzenia małych PCB DIY w domu przy minimalnym wysiłku i maksymalnej precyzji.

Procedury krok po kroku

Zasadniczo obejmuje następujące kluczowe kroki:

1. Cięcie laminatu pokrytego miedzią do odpowiedniego rozmiaru.
2. Wcięcia do wiercenia otworów pod wyprowadzenia elementów, zgodnie ze schematem.
3. Pady do rysowania wokół wgłębień farbą odporną na trawienie i łączenie klocków przez ścieżki za pomocą farby odpornej na trawienie.
4. Zanurzenie pomalowanej płyty w roztworze chlorku żelaza do momentu, gdy substancja chemiczna zjada odsłoniętą miedź, pozostawiając nienaruszone pomalowane fragmenty układu.
5. Suszenie deski i szorowanie wytrawiania odpornego na farbę ze ścieżek i klocków.
6. Wiercenie otworów we wgłębieniach.
7. Polerowanie gotowej deski drobnym papierem ściernym.
8. Wykorzystanie gotowej płytki PCB do montażu i lutowania części.

Omówmy teraz szczegółowo powyższe kroki. Pierwszym krokiem w produkcji PCB byłoby pozyskanie niezbędnych zasobów i przedmiotów. Skoncentrujemy się na wszystkich fundamentalnych kwestiach.

Materiały potrzebne do wykonania PCB

Aby rozpocząć proces, najpierw zbierzemy wszystkie niezbędne składniki lub materiały potrzebne do wykonania PCB. Do produkcji potrzebne będą następujące podstawowe rzeczy

• Laminat platerowany miedzią
• Roztwór chlorku żelaza
• Środek chemiczny lub farba wytrawiająca.
• Pędzel do malowania lub pióro
• Pojemnik do wytrawiania PCB
• Wiertarka i wiertło.
• Środek do usuwania wytrawiacza
• Papier do szorowania, papier kuchenny

Miedziana Laminat

Najbardziej podstawowym elementem będzie powłoka miedziana do samodzielnego wykonania płytki drukowanej, a znajdziesz ich wiele.

Podstawą (izolację) jest zazwyczaj włókno szklane lub SRBP (papier łączony żywicą arkuszową), przy czym ta ostatnia jest zwykle tańszą opcją.

Jednak włókno szklane stało się szeroko stosowane zarówno wśród konsumentów komercyjnych, jak i rekreacyjnych, ponieważ ma kilka pozytywnych aspektów.

Po pierwsze jest zasadniczo twardszy iz tego powodu mniej podatny na zginanie i łamanie niż SRBP. Zwiększona wytrzymałość jest dodatkowo bardzo pomocna w przypadku płyt zawierających ciężkie części, na przykład transformatory.

Dodatkową korzyścią jest to, że włókno szklane jest półprzezroczyste i dlatego zazwyczaj pozwala nam zobaczyć ścieżki miedziane przez górny (komponent) obszar płyty, co jest często opłacalne podczas badania i znajdowania usterek.

Mimo to standard płyt SRBP jest więcej niż satysfakcjonujący dla wielu wymagań. Kampanie marketingowe zwykle odnoszą się do tektury jako 1 mm, 1,6 mm itd., A to faktycznie odnosi się do grubości materiału podstawowego.

Grubość płyty

Oczywiście grubsze (około 1,6 do 2 mm) płyty wydają się być bardziej wytrzymałe w porównaniu do szczuplejszych (około 1 mm) modeli, jednak cięższe płyty są kluczowe tylko w przypadku dużych PCB lub tam, gdzie prawdopodobnie będą instalowane ciężkie części.

W większości zastosowań grubość płyty ma właściwie niewielkie znaczenie.

Czasami płyta z laminatu miedzianego zostanie wybrana jako jedna uncja lub prawdopodobnie dwie uncje, co odnosi się do wagi miedzi na metr kwadratowy płyty.

Większość obwodów radzi sobie tylko z dość niskimi prądami i zwykła deska z jedną uncją to prawie wszystko, czego potrzeba. W rzeczywistości jedna tablica uncjowa jest często wystarczająca, nawet w przypadku obwodów z potężnymi prądami.

Farba odporna na trawienie

Podstawową metodą produkcji płytki drukowanej jest zwykle pokrycie obszarów miedzi, które są niezbędne na gotowej płytce, za pomocą warstwy ochronnej do wytrawiania, a następnie zanurzenie płytki w wytrawianiu, który usuwa niepożądane (odkryte) obszary miedzi. .

Następnie usuwa się maskę ochronną, aby odsłonić miedziane ścieżki i pady.

Jako maskę można zastosować dowolną farbę, która jest w stanie utrzymać wytrawiacz z dala od układu miedzianego podczas procesu wytrawiania.

Osobiście wolę używać emalii do paznokci lub lakieru do paznokci, można zastosować każdą tanią markę i świetnie sprawdzi się jako środek do wytrawiania.

Właściwości Etch Resist

Zawodowo, prawdopodobnie najczęściej używanymi maskami ochronnymi są wodoodporne farby i tusze. Odmiany rozpuszczalne w wodzie zdecydowanie nie nadają się do tego celu tylko dlatego, że rozpuszczają się i zmywają w roztworze trawiącym.

Farba lub tusz, który wysycha szybko, jest korzystniejszy, ponieważ eliminuje konieczność długiego czekania, zanim tablica zostanie wytrawiona.

Wydaje się, że nawet bardziej podstawowe wzory obwodów drukowanych mają obecnie dużą ilość cienkich miedzianych ścieżek na stosunkowo niewielkiej powierzchni płytki, a zatem niezbędny staje się pędzel zdolny do tworzenia niezwykle cienkich linii.

Rysowanie układu toru

Prostym rozwiązaniem byłoby wykorzystanie zużytego pisaka z końcówką z włókna w pędzelku, co może pomóc w uzyskaniu znakomitych rezultatów końcowych, chociaż może nie wyglądać na całkiem dobry sposób na rozwiązanie problemu. Łatwiejszym sposobem wprowadzenia maski jest użycie jednego z dostępnych w handlu pisaków do wytrawiania, które można łatwo kupić u dowolnego sprzedawcy części elektronicznych.

Każdy rodzaj pióra wykorzystujący atrament na bazie spirytusu i ostry czubek powinien nadawać się do tej aplikacji. Jeśli nie jesteś pewien, czy długopis jest odpowiedni, możesz łatwo wyciągnąć kilka śladów na wyrzuconej płycie z laminatu miedzianego, a następnie wytrawić ją, aby sprawdzić, czy tusz prawidłowo utrzymuje wytrawiacz.

Dodatkowym rodzajem rezystancji są transfery odporne na ścieranie i wytrawianie które są dostępne u kilku sprzedawców komponentów i które często mogą zapewnić naprawdę wyjątkowe i specjalistyczne wyniki, jak pokazano w poniższym przykładzie.

W rzeczywistości może się okazać, że istnieje wiele chemikaliów, które można zastosować jako wytrawiacz, ale większość z nich jest niebezpieczna z jakiegoś powodu i prawdopodobnie nie nadaje się do desek projektowanych w domu.

The Etchant

Środek trawiący to substancja chemiczna, która reaguje z odsłoniętą miedzianą powierzchnią laminatu miedzianego i odrywa ją od płyty. Służy do zdejmowania miedzianych obszarów na płycie, które nie są pomalowane przez warstwę odporną na trawienie oraz obszarów, które nie wpływają na układ ścieżek i podkładki.

Środkiem do wytrawiania typowo stosowanym w płytach wytwarzanych w domu jest chlorek żelazowy i chociaż jest on mniej niebezpieczny w porównaniu z większością dostępnych opcji, jest to jednak substancja chemiczna, którą należy stosować ostrożnie.

Dlatego należy go zawsze szybko spłukać pod bieżącą wodą z kranu na wypadek rozlania na skórze. Upewnij się, że nie przechowujesz chlorku żelazowego w metalowych pojemnikach, ponieważ ta substancja chemiczna reaguje z metalami i sprawia, że ​​metal staje się porowaty i powoduje wycieki.

Ponieważ chlorek żelazowy jest toksyczny (i w trakcie wielu zastosowań ulega stopniowej przemianie w chlorek miedzi, który jest również niezwykle trujący), musi być oczywiście przechowywany z dala od artykułów spożywczych, przyborów kuchennych itp.

Rodzaje chlorku żelaza

Chlorek żelazowy można otrzymać w wielu różnych formach. Prawdopodobnie najbardziej poręcznym rodzajem jest gotowy do użycia roztwór substancji chemicznej. Wielu dostawców komponentów sprzedaje je w takiej płynnej postaci, zazwyczaj w pojemnikach 250 ml oraz w postaci skoncentrowanej.

Przed użyciem należy go nieco rozcieńczyć, zgodnie z wytycznymi na butelce. Może nie wymagać dużego rozcieńczenia, a butelka o pojemności 250 ml zwykle wystarczy na 500 ml lub litr po rozcieńczeniu wodą.

Niektóre firmy mogą dostarczać chlorek żelazowy w postaci kryształów, zwany także czasami „skałą chlorku żelazowego”. Ta etykieta jest bardzo odpowiednia, ponieważ w tej formie z pewnością wygląda jak kawałki żółtej skały, a nie małe ładne kryształy, które są prawie solidne jak skała.

W tym typie chlorek żelazowy jest zwykle dostępny w opakowaniach 500g, co wystarcza do wytworzenia jednego litra roztworu trawiącego.

Możesz to również uzyskać w większych opakowaniach, ale ponieważ 500gm wystarczy, aby wytrawić naprawdę dużą liczbę tablic o regularnych rozmiarach i może z łatwością przetrwać nawet bardzo pracowity konstruktor przez bardzo długi czas, najprawdopodobniej nie jest satysfakcjonujące, gdy w ogóle paczka przekracza 500g.

Jak stworzyć roztwór chlorku żelaza

W stanie krystalicznym chlorek żelazowy szczególnie nie będzie się łatwo rozpuszczał, jednak przy stałym mieszaniu może prędzej czy później całkowicie się rozpaść, a przy ciągłym mieszaniu może dość szybko się stopić.

Wreszcie, chlorek żelazowy można uzyskać w postaci bezwodnej, co w zasadzie oznacza, że ​​jest to prawdziwy chlorek żelazowy, praktycznie bez wody. Będzie zawierał niewielką ilość wody w postaci krystalicznej jako dodatek.

To, co w rzeczywistości powoduje, że ten rodzaj chlorku żelazowego jest tak trudny w obróbce, to efekt ogrzewania, który powstaje po zmieszaniu go z wodą. Nawet jeśli zaczniesz od schłodzonej wody, może szybko stać się bardzo gorąca do poziomu, przy którym pojemnik staje się bardzo ciepły w dotyku, co stwarza niebezpieczeństwo stopienia się w przypadku plastikowych pojemników.

Jeszcze jeden problem dotyczy odpowiedniego rozpuszczenia substancji chemicznej i stworzenia przyzwoitego preparatu do wytrawiania. Z jakiegoś powodu możesz znaleźć się w dużej ilości substancji chemicznej, która nigdy się nie rozpadnie, a także roztworu, który wygląda jak chlorek żelaza, ale ma bardzo mały, jeśli w ogóle, potencjał trawienia.

Dlatego należy stosować zimną wodę (najlepiej schłodzoną lub z lodem). Ponadto jest możliwe, że może istnieć niewielka ilość substancji chemicznej, która nie topi się, która może być albo wyciśnięta z cieczy, albo ponieważ nie wydaje się utrudniać trawienia, może po prostu pozostać w roztworze.

Rozmiar wiertła

Kolejnym ważnym składnikiem do produkcji PCB w domu jest wiertło, które jest wymagane do wiercenia otworów w PCB pod wyprowadzenia komponentów.

Typowa średnica otworów wyprowadzeń komponentów wynosi 1 mm, chociaż wiele komponentów, takich jak wstępnie ustawione rezystory, duże kondensatory elektrolityczne itp., Wymaga nieco większej średnicy. Dla tego rodzaju elementów odpowiednia jest średnica otworu około 1,4 mm.

Zwykle zaleca się stosowanie średnic poniżej 1 mm w przypadku półprzewodników i wielu innych elementów, które mają cieńsze wyprowadzenia. Wydaje się, że dopuszczalna średnica tych elementów to 0,7 mm lub 0,8 mm.

Jeśli masz dostęp do wysokiej jakości wierteł, muszą one być dość wytrzymałe.

Jednak wiertła o średnicy od około 0,7 mm do 1,4 mm mogą być dość słabe i należy obchodzić się z nimi stosunkowo ostrożnie.

Jeśli są utrzymywane z pionowym naciskiem skierowanym w dół, może to być w porządku, ale jeśli orientacja nie jest utrzymywana pod kątem prostym do deski, właściwy otwór nie zostanie utworzony, co jest całkiem możliwe, że wiertło pęknie na pół.

Z tego powodu należy zachować realistyczną ostrożność podczas wiercenia otworów takimi wiertłami, a najlepiej urządzenie powinno być używane z regulowanym stojakiem, jak pokazano poniżej.

Do tej pory omawialiśmy kluczowe rzeczy, które są niezbędne przy tworzeniu płytki drukowanej, i mogą istnieć inne prawdopodobieństwa i cele, które mogą być istotne.

Są to jednak zazwyczaj podstawowe przedmioty domowe, które zostaną odsłonięte w miarę postępów w procesie trawienia. Znajdziesz wiele różnych metod wytwarzania płytki drukowanej.

Pomimo faktu, że wszystkie z nich są zasadniczo identyczne, a główne różnice to tylko kolejność, w jakiej wykonywane są różne środki po drodze.

Dlatego zaczniemy od rozważenia jednego podejścia do produkcji płyty, po czym zostanie wyjaśnionych kilka alternatywnych technik.

Pierwsze kroki z produkcją PCB

Pierwszym krokiem byłoby sprawdzenie w książce lub czasopiśmie, w którym przedstawiony jest obwód drukowany, aby uzyskać odpowiednie wymiary płytki.

Generalnie możesz mieć schemat obwodu, schemat nakładania elementów i wzór ścieżki obwodu drukowanego odtworzone w rzeczywistym rozmiarze, jak podano odpowiednio na poniższych 3 rysunkach.

Rozmiar obwodu drukowanego powinien być podany w tekście lub na schemacie, jednak w wielu przypadkach konieczne będzie uwzględnienie proporcji w rzeczywistych wymiarach miedzianych ścieżek.

Zaznacz granicę gotowej płyty po miedzianej stronie płyty laminowanej, a następnie przeciągnij dodatkowy zestaw linii około 2 mm po zewnętrznej stronie poprzedniego oznaczenia.

Ostrożnie przecinając te kontury, powinieneś być w stanie wygenerować odcinek deski z przyzwoitą precyzją i prostymi krawędziami przy minimalnych problemach.

Boki płyty można wygładzić za pomocą małego płaskiego pilnika i płyty z włókna szklanego, która eliminuje ścierające się końce, które mogą być niepożądane.

Należy pamiętać, że oznaczenia należy wykonać na miedzianej stronie deski i wyciąć z tej samej strony, aby zapobiec złuszczaniu się miedzi podczas cięcia deski. Dlatego pamiętaj, aby ciąć lub wiercić płytę zawsze od strony miedzi, a nie od strony laminatu

Następnym krokiem byłoby narysowanie rozmieszczenia otworów na komponenty i tam, gdzie jest to stosowne, otworów montażowych do montażu płyty.

Szybką metodą wykonania tego jest zaciśnięcie schematu na płycie na miedzianej szynie, poprzez dokładne wyrównanie rysunku i krawędzi płyty.

Następnie za pomocą ćwieki lub podobnego ostro zakończonego narzędzia ostrożnie i dokładnie zaznaczaj schemat na płytce poprzez wybijanie małych wgłębień w miedzi.

Znakowanie tablicy niekoniecznie jest konieczne przez wybijanie ostrym narzędziem, a alternatywnym sposobem jest po prostu wyrównanie i przyklejenie rysunku do deski za pomocą taśmy wiolonczelowej, a następnie przewiercenie rysunku, który teraz działa jak znaczniki do wiercenia.

Malowanie ścieżek za pomocą Etch Resist

Po przycięciu deski do odpowiedniego rozmiaru i wywierceniu wszystkich otworów, kolejnym zadaniem jest pomalowanie deski maską do wytrawiania. Zasadniczo wymaga to jak najdokładniejszego oczyszczenia tablicy.

Na rynku można kupić specjalne kostki czyszczące, które podobno działają całkiem nieźle. Płyty z laminatu miedzianego mogą generalnie wykazywać pewną ilość tlenków i korozji na powierzchni miedzi i bardzo ważne jest, aby je usunąć, ponieważ może to uniemożliwić prawidłowe wytrawienie płyty.

Dlatego zaleca się stosowanie dość silnego środka czyszczącego, który doskonale usunie wszelkie tlenki, brud i korozję z miedzianej powierzchni.

Po dokładnym umyciu deski i pojawieniu się błyszczącej warstwy miedzi należy ją opłukać ciepłą wodą, aby pozbyć się wszelkich pozostałości środka czyszczącego lub tłustego składnika. W tym momencie nie dotykaj miedzianej powierzchni, która w przeciwnym razie mogłaby spowodować tłuste ślady palców i spowolnić proces trawienia.

Następnie weź farbę odporną na wytrawianie, aby pociągnąć miedziane podkładki wokół otworów wywierconych na przewody komponentów.

Po narysowaniu klocków za pomocą wytrawiania, nadszedł czas na pomalowanie miedzianych ścieżek, aby połączyć pady zgodnie z projektem obwodu. Zawsze trzymaj ręce z dala od miedzianej powierzchni. Rozpocznij od jednej krawędzi planszy i idź systematycznie w kierunku drugiej krawędzi, zamiast robić to przypadkowo (co może skutkować błędami)

Do złożonych projektów PCB

Kilka współczesnych projektów obwodów drukowanych może być niezwykle wyrafinowanych i trudnych do odtworzenia.

Przy projektowaniu takiej płytki zaleca się pracę z pisakiem oporowym obwodu drukowanego (lub odpowiednią alternatywą) z jeszcze drobniejszą końcówką. W miejscach, które mogą mieć wiele wąskich, ciasno upakowanych równoległych torów, musisz skorzystać z linijki, aby umożliwić narysowanie cienkich linii prostych.

Jeśli zauważysz, że ścieżki lub pady łączą się ze sobą, poczekaj, aż warstwa ochronna wyschnie, a następnie użyj punktu kompasu lub innego ostrego końca, aby zdrapać nadmiar nakładającej się warstwy ochronnej.

Gdy tylko warstwa ochronna wyschnie i płytka drukowana zostanie sprawdzona, następnym zadaniem jest zanurzenie płytki w roztworze do wytrawiania, aż w końcu cała odsłonięta miedź zostanie usunięta.

Jak dzieje się wytrawianie PCB

Zasadniczo to, co dzieje się podczas trawienia, polega na tym, że miedź zastępuje żelazo w chlorku żelazowym, tworząc chlorek miedzi, podczas gdy żelazo jest wytrącane.

Na początku proces wytrawiania przebiega dość szybko i może zająć tylko kilka minut, ale ponieważ chlorek żelazowy stopniowo przekształca się w chlorek miedzi, proces trawienia stopniowo staje się powolny i po wytrawieniu kilku płyt można zauważyć, że czas trawienia jest raczej przedłużone lub w ogóle nie osiągnięte.

W takim przypadku wytrawiacz będzie musiał zostać zastąpiony nową partią roztworu chlorku żelazowego. Jak zauważysz, chlorek żelazowy ma kolor czerwono-żółty, podczas gdy chlorek miedzi ma kolor niebieski, więc gdy zauważysz, że roztwór trawiący powoli staje się bardziej zielonkawy, oznacza to, że chemikalia zbliżają się do końca swojego okresu użytkowania.

Podczas trawienia tablicy w domu w małym naczyniu upewnij się, że miedziana strona deski jest skierowana do góry, a proces jest przeprowadzany w niemetalowym naczyniu o odpowiedniej wielkości.

Możesz dodać przyzwoitą okładkę na wierzchu i okresowo ją zdejmować, aby sprawdzić wynik, aż wytrawianie się skończy. Głównym problemem związanym z tą metodą jest to, że na powierzchni płyty ma tendencję do tworzenia się warstwy żelaza i chlorku miedzi, co może znacznie wydłużyć czas trawienia. Można temu przeciwdziałać, ostrożnie kołysząc od czasu do czasu naczynie, aby usunąć tę warstwę, aby przyspieszyć trawienie.

Używanie specjalnych pojemników do wytrawiania

W rzeczywistości może wydawać się, że ustawienie pojemnika w celu umożliwienia PCB blisko pozycji pionowej, z miedzianą stroną płytki skierowaną w dół, jest dość łatwe.

W tej sytuacji proces wytrawiania przebiega bardzo szybko, ponieważ osad żelaza nie jest w stanie wytworzyć warstwy i ma tendencję do opadania w dół z płyty. Zapewnia to, że trawienie nie jest utrudnione. Mimo to okresowe mieszanie płytki i wytrawiacza może pomóc w usunięciu każdej małej powłoki tłumiącej, która może się rozwinąć, umożliwiając jeszcze szybsze wytrawianie.

Powyższy rysunek przedstawia kilka łatwych opcji, aby to osiągnąć. Na rysunku (a) zastosowano zakrzywiony talerz, który zapewnia, że ​​deska jest utrzymywana na miejscu w czterech rogach i nie styka się z talerzem w żadnym innym punkcie.

Technika pokazana w (b) jest dobrym wyborem w przypadku większych PCB, co może wymagać dość dużej płytki, aby umożliwić procedurę. Pojemnik musi być całkiem spory, wystarczyłoby coś podobnego do klasycznego słoika do kawy rozpuszczalnej.

Prawdopodobnie potrzebna będzie duża ilość wytrawiacza, aby praktycznie wypełnić słoik. Na początku może to wyglądać trochę drogo, jednak wytrawiacz z pewnością będzie trwał proporcjonalnie dłużej w porównaniu z mniejszą ilością.

Alternatywnie mniejszą ilość wytrawiacza można rozcieńczyć większą ilością wody, ale może to znacznie spowolnić trawienie i nie jest zalecane.

W przypadku zasadniczo dużych tablic jedyną funkcjonalną metodą wytrawiania tablicy mogłoby być zastosowanie dużego płaskiego talerza (takiego jak talerz fotograficzny) z miedzianą stroną skierowaną do góry. Do przyspieszenia czasu wytrawiania można przyzwyczaić się do częstego poruszania.

Wytrawianie będzie przebiegać szybciej w obszarach, w których znajdują się mniejsze obszary otwartej miedzi, i potrwa znacznie dłużej w obszarach płyty, w których są stosunkowo szersze obszary otwartej miedzi. Wytrawianie odbywa się również szybciej na obwodzie planszy.

Powyżej przedstawiono metodę, która zwykle działa efektywniej i jest zwykle dużo łatwiejsza w praktyce. Tutaj na całej długości naczynia umieszcza się parę drewnianych lub plastikowych prętów po przeciwnych stronach. Są one stosunkowo dłuższe niż naczynie, aby mogły odpocząć na wierzchu. Deska jest następnie zawieszana na prętach podpartych na kilku kawałkach drutu, po jednym na każdym końcu deski.

Dla lepszego zrozumienia na rysunku pokazano tylko jeden przewód. Jeśli używany jest drut miedziany, upewnij się, że jest to drut miedziany super emaliowany o grubości 18 SWG. Druty mocuje się do prętów, po prostu obracając końce raz lub dwa razy wokół średnicy pręta.

Po zakończeniu wytrawiania

Kiedy wytrawianie wydaje się być zakończone, należy dokładnie zbadać płytkę, aby upewnić się, że nie ma żadnych kieszeni po otwartej miedzi i poszukać części płytki, w których miedziane ścieżki i pady są ściśle narysowane (na przykład grupy padów IC) .

Po upewnieniu się, że wytrawianie zostało całkowicie zakończone, trzymaj płytkę pionowo nad roztworem do trawienia przez kilka chwil, aby kapiąca wytrawiacz opłynął płytkę, a następnie wytrzyj ją kawałkiem bibuły lub szmatki.

Nawiasem mówiąc, rozsądną decyzją jest trzymanie w pobliżu kawałka papieru kuchennego podczas całego procesu wytrawiania, aby w razie potrzeby można było wytrzeć resztki roztworu do wytrawiania z pęsety lub rękawiczek. Deskę należy następnie dokładnie umyć w wodzie, aby wyprać wszelkie pozostałe ślady roztworu trawiącego.

Usuwanie Resist

Na koniec należy wyeliminować maskę przyklejającą się do miedzi, która w przeciwnym razie mogłaby poważnie utrudnić proces lutowania miedzianych płytek. Możesz kupić dowolny standardowy zmywacz do farb i może mieć postać lekkiego spirytusu, który rozbije większość farb i tuszy.

Możliwe jest również uzyskanie bloków polerujących z obwodem drukowanym, które są również dobrze przystosowane do szorowania maski. Jeszcze jedną techniką jest próba użycia tamponu lub proszku do szorowania i jest to w zasadzie jedna z najprostszych czynności w produkcji obwodów drukowanych, która z pewnością nie powinna stanowić żadnego wyzwania.

Aby umożliwić ostateczny montaż komponentów na gotowej płytce drukowanej z doskonałym lutowaniem i absolutnym brakiem „suchych” połączeń, miedziane ścieżki i pady muszą zostać wypolerowane na błyszczące wykończenie przed przystąpieniem do lutowania elementów.

Do Ciebie

Jak wyjaśniono powyżej, najwyraźniej wykonanie PCB w domu wygląda dość prosto, a stworzenie wyjątkowych, profesjonalnych płytek PCB przy użyciu gotowych materiałów do majsterkowania z rynku to tylko kwestia kilku godzin. To powiedziawszy, proces może wymagać pewnej ostrożności i precyzji, aby osiągnąć pożądane wyniki, tak aby zamierzony projekt obwodu został pomyślnie zrealizowany.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do tematu, prześlij nam teraz poniższe komentarze, z przyjemnością pomożemy!